Arsız Matem

Ellerimden dökülen yalnızlık olmasa
Sustuğum her söz heryerden duyulmasa
Kaybolurdum bu şehrin çok uzağında
Etrafımda hayaletler dolaşmasa

Anlatma bana ben hiç hiç hiç anlamam
Arsız matem çökmüş yine üstüme
Bilemezsin neden hep bu keder benimle
Benim gibi insanların yüzlerinde

Magilum

Dae-su Oh'yu anarken...

Gülün ve dünya size gülsün, ağlayın ama yalnız başınıza ağlayın...

Zamanla nasıl da değişiyor insan, hangi resmime baksam ben değilim...

Yeter Werther!

Bildiklerimi herkes bilebilir. Yüreğim sadece bana ait... Evet, bir gezginim yalnızca, yeryüzünde bir hacı! Sizler bundan daha fazla bir şey misiniz? Gülüyorum şu yüreğimin haline ve yine de onun istediklerini yapıyorum...